Seni bana bağlayan
Gözlerindi, her kaçırdığında heveslendiren
Çocukça gülümseyişin di
Senmiydin yoksa periler miydi ürperten
Yıllar sonra kapımdan giren
Geri döndü işte dedirten
Sendin o güler yüzlü
Ve parıltısı kapının eşiğinden süzülen
Ağlama bebeğim
Sen ki benim nedenim
Bana her gelişinde aynı yüzle
Aynı buğulu ses;
Karşılarmı bilmem
Ama sensin şu kısa ömrü
Bana cennet eden
Ağlama bebeğim
Seninle sen olmalıyım daha
Sana yaklaşmalıyım
Neden sorusunu bırakmamalıyım
Sarılmalıyım doymayana dek
Ve benim kalmalısın
Sadece sessiz değil
Her neden olursa ki gidişin
Tek kaçış olmaz kainattaki
Ben de olurum sırada…
Kayıt Tarihi : 19.5.2002 23:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!