Seni Bana Şiiri - İbrahim Balcı

Ah Magdalena
Konuşurken bazen titreyen sesin
En içli sevdaları çalarken
Hoyrat bir el tarafından
Koparılan teliyle
Bir tamburu hatırlatmakta
Nobran mıyım bu denli
Bu denli hoyrat

Son demine gelip de
İşitmeme izin vermediğin
O kırık hıçkırığının
Müsebbibi miyim ben
Yoksa ayyaş Bolu beyinin
Tahakkümü mü
Beyninin kıvrımlarında gezinen
Bir bilebilsem
Dökmediğin,dökemediğin inci taneleri
İkimize mi
Yoksa sevilmeden,sevmeden yiten yıllarına mı

Oltamın ucunda kıvranan
Akbalık,karaburun,sarıkanat
Giderek donuklaşan gözlerinde
Yansıtmakta suretini
Son sarsak çırpınışlarında
Titreşen yüzgeçleriyle
Toprağa yazmaktalar ismini
Boğulurken oksijensizlikten son demlerinde
Paylaşmaktalar sensizliğimi

Kokladığın portakal çiçeği
Kokusunu verir mi sigaranın dumanına
Bir çıvgın,bir bora,bir kasırga
Taşır mı seni bana,beni sana