İki kent arası yolculuktayım yine
Ön koltukta minik bir bebe
Bana bakıp gülüyor nedense
Seni düşünmemden gelen dalgınlığıma gülüyor belki de
Ya da seni düşünürken mutlu olup gülümsememe
Elimi gel der gibi salladım bebeğe
Açtı kollarını tam gelecekken çekti annesi geriye
Ağlamaya başladı var gücüyle
Belki seninle aramdaki uzaklığa
Ya da seni görememenin verdiği hüznüme
Ama bana seni anımsatıyor ağlasa da gülse de
Ya da ben seni arıyorum her şeyde...
İLKAY ÇİÇEKLİ
İlkay ÇiçekliKayıt Tarihi : 4.1.2008 14:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!