Seni Arıyorum Şiiri - Ahmet Çelik

Rüyamın bir yerinde çağıran bir ses duydum
Sessiz yatan taşlarla ben seni arıyorum
Hayalet gibi kalkıp kendi kendime uydum
Ayakta koğuşlarla ben seni arıyorum.

Bulutların üstünde yürüdüm adım adım
Kaydım merdivenlerden bir türlü duramadım
Gafletten kurtularak huzuru soramadım
Haktan hilâl kaşlarla ben seni arıyorum.

Gölge benzerleriyle bir ibadete daldım
Gülü yapraklarıyla coşkun suya saldım
Sanki asır geçmişti çok uzun süre kaldım
Zikir ehli başlarla ben seni arıyorum.

Çocukluğumdan beri ilgi beslerdim tana
İçimdeki arzuyla baktığım dört bir yana
Bir kâse soğuk şerbet içerken kana kana
Seherdeki kuşlarla ben seni arıyorum.

Uykuda olsa bile tüm kötülükleri at
Kısa ömre sıkışan nefes tekrarı hayat
Bu fırsat seninleyken bedene ruhu dayat
Yeniden doğuşlarla ben seni arıyorum.

Çevreme toplananlar dürtüp Ahmet diyorlar
Mahkûm misali tek tip elbise giyiyorlar
Rüzgâr esimi kadar anladım seviyorlar
Gözden akan yaşlarla ben seni arıyorum.

28.05.2017
Ahmet Çelik