Yine uykunun küstüğü bir gece yarısı,
Dolaşıyorum koca şehrin bomboş caddelerinde
Saat ilerlemiş ve zerre kadar uyku yok gözlerimde
Sensizliğin verdiği hüzün her zaman ki gibi yine üzerimde
Ne yaptığımı bilmiyorum,
Sanki her yerde seni arıyorum.
İsyan boyutuna gelen çığlığım çıkmıyor dudaklarımdan
Kan ağlar gibi gözlerim, yıkılmış gibi bir haldeyim ve
Rehber olmuyor artık bana hayallerim
Karanlık caddelerde parlayan sokak lambası
Her ne kadar yol açsa da aydınlığa
Işığı yetmiyor içimdeki karanlığa
Attığım her adımda gidiyorum sonsuzluğa
Son durağımı görmeksizin yürüyorum
Sanki her yerde seni arıyorum.
Karanlığa inat yıldızları arkadaş ettim kendime
Belki de bir yenisini ekliyorum kaderime
Dolunay bana küsmüş ve sırtını dönmüş sanki
Güneşten aldığı ışığı yansıtmıyor bedenime
Saatler sonra yağmur bulutları birikti üzerime
Şarjöründeki damlaları sıkıyor kurşun niyetine
Delicesine ıslanıyor ve ne yaptığımı bilmiyorum
Sanki her yerde seni arıyorum
Yalnızlık insanı nasıl yem yapar kendine
Gel tanık ol yalnızlığın bu büyük ziyafetine
Kader her geçen gün bir yenisini ekliyor zaferine
Bir kez olsun kazanmak için sual ekliyorum suallerime
Ben neyin davasını verdiğimi bilmiyorum
Sanki her yerde seni arıyorum.
Kayıt Tarihi : 17.10.2020 16:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Aradıklarımıza erişmemiz dileğiyle...
TÜM YORUMLAR (1)