Seni Arıyorum Şiiri - Gürsel Pal

Seni bulmuşluğum kaybetmişliğimdenmidir,
Seni kaybetmişliğim seni bulmuşluğumdan mı?
İçimde dönüp duruyorsun her zaman
Bir görünüyor, bir saklanıyorsun bazen.
Çözümlenemeyecek cümleler kuruyorum
Ve çözmeye uğraşıyorum,
İsmin çıkıyor daima.
Sonra tekrar bir kelimede seni arıyorum
Gene sen çıkıyorsun.
Sonu olmayan bir denksizlik içinde
Sabit bir şey bulamıyorum.
Seni kaybetmişliğimde
Seni buluyorum.
Seni her bulduğum da
Yeniden kaybediyorum.
Çok zor bir sevdayı yaşamak gibi
Zor yönlerini hep sevdim ben senin,
Ne kadar zor olsa da sevdan
Seni çok sevebiliyorum.
Gündüzde oluyorsun bazı zaman,
Bazı zaman gece de.
Anlayamadığım bir şey var içimde.
Bu kadar yakınken,
Bir o kadar uzağa nasıl gidebiliyorsun
Çözemiyorum…
Seni her kaybettiğimde buluyorum
Ve her bulduğumda yeniden kaybedebiliyorum.
Bu ne biçim sevda, ne biçim aşktır
Anlamıyorum.
Çok yorgunum artık, ne olur kaybolma
Çünkü bir kez daha yitirecek ve bulacak gücüm yok
Seni ölesiye seviyorum.
Bir kayboluşun daha olursa
Işığa uçan pervaneler gibi olacağım,
Kendimden korkuyorum.
Artık seni değil
Kendimi arıyorum.

Gürsel PAL