Bir yolculuktu gözlerinin şafağına varmak
aşkın soluğunu hissetmekti teninde
gecelerin susmasıydı belki de
seni yaşarcasina
ay vurmuştu paramparça kalbimi
yıldızlar o kadar yakındı ki sanki sendin,
gözlerim doluyordu gözlerim sen doluyordu
sanki yıldızlar seni çağrıstırıyordu
sendin gözlerimin ay ışığında
karanlık bağırıyordu seni
nerdesin ey sevgili
karanlıklar seni yıldızlara soruyordu
gördünüz mü yari diye..
benim sırdaşım dı karanlıklar yıldızlar
bi sen yoktun en çaresizinde
ve yıldızlarda haykırıyordu seni haykırıyordu...
Ve sen, sen hâlâ yoktun
belki hiç olmadın da
belki de, belki de soluyordun tenimde...
Kayıt Tarihi : 19.8.2013 21:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!