Seni Ararım Şiiri - Kenan Kervan

Düşerken göklerden rahmet damlaları birbiri ardına,
Meleklerden haber getirirler selam ile.
Yere indikleri anda gelir işte o ses.
Aramaya devam et asla pes etme.
Ara onu sakın vazgeçme, ara bulamasan da.

Çıkıp meydana açarak ellerimi,
Islanırım meleklerin gözyaşlarında.
Söndürür içimde yanan ateşi bir an serin damlalar.
Diner sonunda ağlamaları da yollara düşerim.
Seni ararım eyy aşk şu koskoca alemde.

Göç ederken kalan en sevdiğim kuşlarda.
Bir şeyler fısıldarlar kanat sesleri ile.
Kulak ver bize ey aşık, duy da anla artık.
Hayalini kurduğun beklediğin yar,
Şimdi çook uzaklarda.
Düğümlenir boğazım nefes alamam.
Kapatıp gözlerimi bırakırım kendimi o an.
Bir kuş olur süzülürüm semada.
Tüm ümidin bittiği anda,
Yağmuru ve melekleri hatırlarım da,
Sana gelirim eyy yar bulutların arasından.

Seninle olmayı ne kadar çok istesem de.
Ben seni bulmak kadar aramaya da aşığım.
Ne kuşların kanatları,
Nede meleklerin gözyaşları bilmezler ki sana olan sevdamı.
Bilmezler ki senin uğrunda her şeyin aşk koktuğunu.
Bilmezler ki sana çıkan yolların gül bahçesi olduğunu.
Ben güllere de aşığım, kokusuna da en az senin kadar.
Ey yüzü ay, gözleri cennet bahçesi olan yar.
Ne kadar uzakta olsan da benden.
Kapattığım zaman gözlerimi bir nefes kadar yakınsın bana.
Ve ben geceleri hayalinle uyuduğumda,
Seni bulurum eyy can, uzun rüyalarımda.