Seni Arar O İnsanlar
Ahraz derler konuşamaz,
Yüz vermezler, tanışamaz,
İçimize karışamaz
Seni arar o insanlar.
Kulakları duymuyor ses,
Sağırlar ya, bilmez herkes,
Alıp verir iken nefes
Seni arar o insanlar.
Ömür uzun değil kısa,
Ellerinde beyaz asa,
Yere tek tek,basa basa
Seni arar o insanlar.
İki değnek koltuğunda,
İçi dertle dolduğunda,
Garip yalnız kaldığında
Seni arar o insanlar.
Bedeninde bir yer sakat,
Beklediği sevgi,şefkat,
Benim gibi normal, fakat
Seni arar o insanlar.
Özür sende değil bende,
Sanma engel hep bedende,
Sevgi için hep gönlünde
Seni arar o insanlar.
Özürlümüz var her yaştan,
Mahrum dosttan arkadaştan,
Ben de özürlüyüm baştan
Seni arar o insanlar.
03.12.2009
Recep Yağar
Kayıt Tarihi : 2.1.2010 23:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!