Seni Aradım Şiiri - Ömer Dede Kılıç

SENİ ARADIM.

Ağladığım gecelerde seni aradım,
Ama yoktun, çocuklarla mutluydun,
Yalnızlık arkadaşımdı ona yaradım,
Nefes aradım, ama uzaklardaydın.

Her gece bekledim umut içinde,
Ama gelmedin, annenle mutluydun,
Umutsuzca, perişan bir biçimde,
Sabahladım, sanki umurundaydım.

Ankara’da kar yağıyordu üşüyordum,
Sen torunun yanında halime gülüyordun,
Kahve köşelerinde seni düşünüyordum,
Titriyordum, sen mutluluktan ölüyordun.

Yağmur yağıyordu, üstüme inceden,
Çarşıda çok deyip, bir şey vermiyordun,
Şikayetçiyim, o karanlık gecelerden,
Hastaydın, iyiyi kötüyü göremiyordun.

Acı hayat hep çocukla geçer mi sandın,
Onların ufacık bir tebessümüne kandın,
İlacın bendim ama hiç bana inanmadın,
Geçen kırk bir yılı göz ardı ediyordun.

Selimi, yalnızlık içinde bir dünya kurmuştu,
Var böyle geçsin hayat, vefasızlara küsmüştü,
Geride kalanlar için hayat artık durmuştu,
Var yaşasınlar, Ömer kara toprağa düşmüştü.

23.03.2019 Ben Selimi (Ömer Kılıç)