Sokak lambaları yanmıyor etraf karanlık
Sadece ayın şavkı sokağı aydınlatıyor
Bir jilet geçti elime o anda aklıma sen geldin
Bir de sensiz geçen uzun bitmek bilmeyen yıllar
Kollarını açtığını anımsar gibiyim gel diye bakıyorsun
Ne olduysa ondan sonra oldu bileklerimi kestim
Oluk gibi kan yayılmış bütün mahalleyi kaplamış
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta