Mutluluk ağacı yapraklarını dökmüştü erkenden
Öyle apansız oldu ki gidişin
Vedalaşamadık bile sen giderken
Ne otuz yedi yaşında aramızdan gidişine
Ne de özleminin bir dağ oluşuna
Alışmak ne zordu bir bilsen
Nisan yağmurları yine apansız yağdı
Ateş gibi bir nehr akıyordu
Ruhumla o ruhun arasından
Bahsetti derinden ona halim
Aşkın bu onulmaz yarasından.
Vurdukça bu nehrin ona aksi
Devamını Oku
Ruhumla o ruhun arasından
Bahsetti derinden ona halim
Aşkın bu onulmaz yarasından.
Vurdukça bu nehrin ona aksi
Yüreğinde merhamet ve şefkat ,dilinde 'yavrum/kuzum' sesini ezgileyen bitimsiz güzellikleri olan anneye özlemin yakıcı ateşiyle sevgi güzelliklerini duygulayan duyarlı yüreğinizin esini güzel şiirinizi kutlarım.Mutluluk dileğiyle esen kalınız.Erdoğan Vural
başınız sağolsun.. tebrikler.. annelere ne yapılsa azdır..saygılar
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta