Kuru topraklar üstüne doğuyor hasretin kızıl gözleri,
sana uzanmayan yollarda imtihan ediliyor adımlarım,
sonra deniz oluyorum uçsuz bucaksız rüyalarda,
dalgalarım ovuşturuyor yüreğinin kıyısını,
kirpiklerinden seyre çıkan bir şilep taşıyor bütün hüzün makamlarını,
okula hasret köyler gibi bekliyorum sesini,
oysa bu özlem başka,
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta