Seni Şiiri - Yorumlar

..

Büyüdükçe gerçek dünyayla yüzleşme, belki onu anlama özümseme.
Küçülen büyükçe olmazları görüp hayallere kapılmamak olsa gerek.
Dışarıya açılıp dehşeti karşısında içe geri dönüş yapmak, adı üzerinde
“dışarı” dışımızın yansıması, dışın varlığı, oysa iç bambaşka şeyler istiyor
dışarıdan. Duvarların eylemsizliği var. Olmaları dış ve iç arasındaki
geçişi sağlamak değil mi. Duvardan öte kapı, duvarı ilk delip geçen kapılar
tercihlerimizle açıp çıktığımız yada geri döndüğümüz. “ Kapı açılmadıkça
duvardır” oysa. Dışın taşıyamadı ( bedenen bir yük, bir çanta, market poşeti
bir laptop çantası, vs.) bazen ne çok yorar bizi. Oysa iç’te taşınanların ağırlı
hiçbir ağırlığa benzemiyor. Kırgınlıklar, aldanışlar, ihanetler, terk edilmeler
vs.

Fark var çalışmada, en azından anlatım olarak, efkar sonrası yazılmış gibi,
Pek üzerinde durulmuş çalışılmış havası vermese de, rahat bir yazımla çıkmış
Sanki. Telaşsız, kaygısız. En dikkat çeken kısımları “ille de seni” ve “bu”
Tekrarları, anlatımı güçlendirmek için “ille de seni” tekrar kullanımı neysede
“bu” tekrarı sanki bozmuş biraz. Özneler belliyken tekrarı hoş gelmiyor kulağa.
Göz çekilsin kenara. Genel olarak bakılınca çok bilindik dizilimler şiir baştan sona
Neredeyse şiirle uğraşan her insanın aynı duyguları yaşarken yazabileceği gibi.
Bu şiirin arkasında başka bir şiir var, dikkat çeken bu bence. Hani şiiri iyi bilen
Biri yazdığını okutmak ister ama kendiside beğenmez “yahu başka adla yazayım
da gitsin” derya onun gibi bir çalışma. Ben amatör biriyim kardeşim ancak bu
kadar yazabilirim diyen biri için kurgusu güzel. Dikkat çeken şeylerden biri bu
bence. Belki başlıkla ilgili olarak da “ özlem” yada “özlemek” kullanılabilirdi.
Şiirin içinde geçmese de gizem tad katardı düşüncesindeyim.


Seni
Ben büyüdükçe
küçüldü dünya...
en son bu dört duvar oldu
sonra
ille de seni dedi
ille de seni
bu masa
bu divan
bu koltuk.....

Sevim Vardar


1
büyüdükçe küçüldü dünya...
en son bu dört duvar oldu
sonra
ille de seni dedi
ille de seni
masa
divan
koltuk.....

2
büyüdükçe
küçüldü dünya...
dört duvar oldu

sonra
seni dedi
ille de seni

masa
yatak
koltuk.....

3
küçüldü dünya
büyüdükçe…

dört duvar oldu
bu son

ille de seni dedi
ille de seni istedi

masam
yatağım
koltuğum

ille de seni…

yukarıdaki çalışmalar şiiri ve şairi etkilemek için değil de. Şiirin, çok emek
üzerinde çalışma istediğine dair antremanlardır. Biyografiniz yok, bu da demektir ki
yazdıklarınızın arkasında duramıyorsunuz. O yüzden nasılsa olmayan birinden
çok sert tepki gelmez diye bu yorumu yazdım. Başkaları okudukça birileri başka
yollarında olduğunu görecektir. Katkımız ve katkınız olsun babında. Şairin ve
şiirin içindeki kelimelerle gidilebilecek yolları ve sınırları az da olsa görmüş olduk.
Kim bilir sizin gibi aynı şeyleri yaşamış bir insan kim bilir bu olayı bambaşkada
Nasıl bir kurguyla anlatabilir. “Şiirin sonsuzluğu” buradan kaynaklanıyor sanırım
“ iyi şair dediğimiz insanlar kimi zaman bir şiiri 1 saatte, kimi zamanda 1 yılda hatta
10 yılda yazarlar. Eskizler taslaklar vs. ile şiir son halini bulur. Ama bundan önce
şiirle alış verişi olan insanların elbette edebi ürünlerin bir çoğunu bolca okuması
gerekmekte. Üzerinde çalışılmaya müsait, şiir olmamış diyebileceğim bu
çalışmayla ilgilendim. Üzerinde çalışılması gerekiyor. Beylik söylemlerin ötesine
geçmek için şart. Başarılar diliyorum.

Kutluyorum ..saygılarımla.

..

İlle de yar. Tebrikler. Sevgilr

tebrikler......