Senenin son güneşi batarken ufkumuzdan,
Yürekler yangın yeri gönlümüz dolu efkâr ,
Dağlar bile eriyor har'lı yakamozundan.
Senenin son güneşi batarken ufkumuzdan,
Ateş topuna döndü dünyanın bir bölümü,
Sanki eğlence oldu bebeklerin ölümü.
Zalimlerin zalimi sürdürüyor zulümü,
Senenin son güneşi batarken ufkumuzdan.
İnsanlık hep uyuyor hepsi susuyor halâ,
Gönüller hep tarûmâr medet kalmadı kula.
Bir girdabın içinde çaresizlik kol kola,
Senenin son güneşi batarken ufkumuzdan.
Kayıt Tarihi : 7.11.2024 05:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çok teşekkür ederim selâmlar saygılarla
Kıyamet kopasıya imtihan devam edecek son geceler de ölümlülere olacak
dilinize sağlık
TÜM YORUMLAR (4)