Senem Aygül Şiirleri - Şair Senem Aygül

Ey sevgili ben dağları mesken tuttum hayalimde
Bir ağaç gülgesinde dinleniyordum,başım dizlerinde
Çeşme başında mola verdim,yudum yudum
Soğuk sular içtim avuçlarında,...

Seni gördüm hayalimde

Acele ile gittin,
Başka zaman sohbet ederiz dedin
Günler haftalar oldu,
Hala beklemedeyim...
Hayallerime ortak ettiğim,
Üstüne bina kurduğum

Kalbime küstüm derinden
Aylak aylak dolaşıyor
Telden tele gezdiriyor
Sağlam ayak basmıyor

Kalbim ayarını bozmuş

Bak gönül gel eğme başını öne
Bana bak gözlerimin içine derinliğe
Seni korurum vermem esen yele
Kaldır başını boğma beni kedere

Sen sultansın benim gönül sarayımda

Susuzluktan çatlamış toprak
Dikenleri kırılmış güle döndüm
Sevdana tutulup ateşine yanınca
Gurbette hicranla sürükleniyorum

Uzat ellerini sevgiye

İçimi bir hüzün sarar,
Her sonbahar gelişinde;
Göçen kuşlar,yağan yağmurlar,taşan dereler.
Neden yüreğimde hep hüzün var?

Hazan geldi

Yıl bin dokuz yüz doksan iki
Akdeniz'i seninle tanıdık
Sen akraba değildin ama
Onlardan daha yakındın

Sen gösterişi olmayan adam

Sen baharında açan bir umutsun
Unutma bazen umutlarda ağlar
Varsın aksın gözyaşların,korkma
Erkeklerde hıçkıra hıçkıra ağlar

İster bağır ister çığlık at kendince

Seni şarkılarda aradım
Sevgimi bulurum sandım
Yüreğimi avuçlarına bıraktım
Ömrümü verdiğim yıllarım heba oldu

Boş yere umutlarımı bağladım

Bir ömür dediğin bitti gitti
anlatamadım sana derdimi
sevgin yarattı hep bahaneyi
yaşadım sende özlem hasreti
*
göç eyledim uzak ülkelere