Sendin caydıran Şiiri - Orhan Hatıl

uzundu saçların
koridorları dardı parkların
gözlerim nemli
sabah nöbetleri tutum kısrak tavırlı sevgili
şimdi balıkçılarda varsa yokluk
şafağını bulut kaplamış deniz ufkunun
serseri denen sosyal sorular yaşıyorsakda hoyrat gündüzlerimizde
sendin caydıran bizi boşluktan
nedendin nedensiz sevgimize
tav olmuştum sana işte
uzundu saçların
nisanlar geçerken
yıllara dost olduk hiç barışık olmadımız yıllara
sendin caydıran bir anda dünyayı yakmak istemlerime engel
uzaktın
sadece kendinin olan bir kadın olacaktın hani
gitmiyecektin bizim parasızlığımıza rağmen başkasına
oysa
kaçak otobüslere bindirerek seni
gidecektik hayallerde bir gezi günü için benimle gelecektin
sendin caydıran beni umutsuzluktan
gülüşlerimde seni anarken çoşkunluma verdiğin başkalıklarda
sendin caydıran beni
sendin yakan
sendin akşamın güvercinlerinin masumane yamurlu ıslak ruhu