Senden uzaklarda kaldığım zaman
Eridim, tükendim, yandım, bittim ben
Gözümü kapatıp daldığım zaman
Ufkumda da seni hayal ettim ben
Sen ki bir nefes can, bir nefes umut
Kuruyan toprağa gökteki bulut
Yanan gönüllere çisele, su tut
Erguvanlar gibi yanıp tüttüm ben
Divaneyim yüce dağlar aşarım.
Hep seni düşünür, seni yaşarım
Bazen sakinleşir, bazen coşarım
Sensiz olmamaya yemin ettim ben.
Kayıt Tarihi : 31.12.2009 10:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Necat Önder](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/12/31/senden-uzaklarda-15.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!