Senden Sonrası Olmadı

Zaman, her şeyi silip süpüren bir nehir gibi akıp giderken, seninle geçirdiğim o anlar hep bir kaya gibi duruyor aklımda. Her şeyin başladığı ve aynı zamanda bittiği o günden beri, senden sonrası olmadı.

Seninle tanıştığımda, hayatın anlamını bulmuş gibi hissetmiştim. Gülüşün, sesin, bakışların... Hepsi birer parça mutluluktu. Seninle her an, her saniye, bir şiirin dizeleri gibi içime işliyordu. Sanki dünyadaki tüm renkler, senin varlığında daha canlı, daha parlaktı.

Sonra bir gün, hiç beklemediğim bir anda, o nehir seni benden aldı. Ayrılığın acısı, kalbimde derin bir yara açtı. Günler geçtikçe, o yara kabuk bağlamadı; aksine, her geçen gün daha da derinleşti. Senden sonra hiçbir şey eskisi gibi olmadı.

Senden sonra gökyüzü griye döndü, şarkılar sessizleşti, gülüşlerim yarım kaldı. Her yeni gün, bir öncekini aratır oldu. Seninle geçirdiğim o güzel anılar, şimdi yalnızca birer hatıra. Ama o hatıralar, kalbimin en derin köşesinde, her daim canlı kalacak.

Hayat, seninle öğrendiğim derslerle devam ediyor. Güçlü durmayı, acıya rağmen gülümsemeyi, sevmeyi ve sevilmeyi... Ama en çok da, bir daha asla senin gibi birini bulamayacağımı bilmeyi.

Belki bir gün, bir yerlerde yeniden karşılaşırız. Belki o zaman, eksik kalan yanlarımız tamamlanır. Ama o güne kadar, senden sonrası olmadı ve asla olmayacak.