seni severken öylesine bağlanmışım ki
gözlerine
bir daha bakamam sanmışım başka gözlere
ama uzun bir aradan sonra bir yürek çekti beni kendine
nasıl olduğunu anlamadım bile, sevmişim habersizce
senin kadar olmasada bağlanmaya başlamışım
saf ve temiz gönlüne
biliyor musun; bu aralar hep onu düşünüyorum
senin adın bile geçmiyor artık konuşmalarda
onun sayesinde kendimi sevmeyi öğrendim ben
o da beni seviyor, belli etmesede
ikimizde acemi aşığız aslında
senin gibi bencil de değil, sevdiğine karşı
meğer senin yüzüne aldanmış sevmişim seni
oysa onun yüreğine, gönlüne aldandım ben
bu ilk şiirim ona karşı ve son da olmayacak anlaşılan
artık dertlerimi gecelere anlatmıyorum
şiirlerimi ve mektuplarımı yalan bir aşka yazmıyorum
onun kalbine ve sadeliğine yazıyorum, namelerimi
boşuna onca yıl harab etmişim bu gönlü
harcamışım ömrümün yarısını senin yolunda
anladım ki değmezmiş sana
şimdi bu kalp başka bir kalbi attırıyor
onu bekliyorum her sokak başında
hava soğuk ve puslu ama yüreğim volkan gibi
derslerde gözümü alamıyorum ondan
mimikleri ve gülüşü daha da bağlıyor beni kendine
hele utangaç tavrı, mest ediyor gönülleri
kelimelere sığdaramıyorum,anlatamıyorum onu sana
ama bil ki çok seviyorum o kalbi
Kayıt Tarihi : 6.5.2011 03:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!