Meğer Sen Şiiri - Fatih Aydoğan

meğer sen, bir bebeğin yüzündeki saflık
ezilen bir halkın çaresizliği
riyakar bir insanın öteki yüzü
vardar nehrinin uysallığı ve sadakati
emekleyen bir çocuğun sevinciymişsin.

meğer sen, gözyaşlarımdaki bir damla
elenmiş yüzlerin son tebessümü
renklerin habersizce solması
ve kalpteki son umut parçası
eskide kalan güzelliklermişsin.

meğer sen, yalnızlığımdaki canan
erişmek istediğim hayallerim
rafadan yumurtanın beyaz tarafı
vakti gelmiş tomurcuğun açması
eşini kaybetmiş güvercinin hüznüymüşsün.

meğer sen, karanlığımdaki ışık
ezbere okunan şiir
rolünü iyi yapmış bir oyuncu
vaha da yanmış toprak
evvel de yaşanan aşkların sonsuzluğuymuşsun.

meğer sen, annenin yavrusuna duyduğu şefkat
ekim de sararmaya başlayan yaprak
radyonun sıradaki şarkısı
vasat bir günün sonu
ekmeğin huzur veren kokusuymuşsun.