Senden Sonra Şiiri - Melih Coşkun

Söyle bu kaçıncı ayrılık
Belki aynı şarkıydı
Binlerce kez dinleyip hüzünlendiğimiz.

Kaç insan tanıdım senden sonra
Kendi yangınında kavrulmuş kaç esmer yürek,

Kaç iklim gördüm senden sonra
Hepsinde ayrı üşüdüm
Ayrı terledim her temmuzda
Soluk alıp vermek kadar kısaydı sanki vakitler
Başımı çevirdiğim vakit akşam oluyordu
Dağ başlarında keklik takımları koşuyordu gökyüzüne doğru
Koşuyordu yorgun ayaklarıyla
Yenilmiş düşler ordusunun esmer çocukları
Gözyaşı döken dağlardan
O çok sevdikleri şehirlere dönmenin umuduyla

Kaç şehir gördüm senden sonra
Hepsinde farklı yaşanıyordu ayrılıklar
Farklı telden çalınan bir türkü gibi
Ama aynı yürek yakıcılığında

Kaç kez belalara bulaştı asi başım senden sonra
Sabahladım sorgularda geceler boyunca
Uğruna dövüştüklerim hiç tanımamışlardı oysa beni
Duymamışlardı meydanlarda gürleyen sesimi
Acıyan bir bakış bıraktılar sadece ardımca

Hiç aşık olmadım senden sonra
Belki hiç unutamadığımdan gözlerini
Belki kapanmadığı için yüreğimde açtığın o yara,
Sana benzeyen kadınlar gördüm
Çok uzak şehirlerde
Ama senin gibi bakmıyordu hiçbiri
Hiçbiri senin gibi yüreğimi yakmıyordu.

Kaç kez döndüm derin uçurumların kıyısından
Binlerce kez tükürdüm ölümün çirkin yüzüne
Yok, korkmadım hiç ölmekten
Alışkın değilim sadece
Kavuşması olmayan ayrılıklara.

Hiç aşık olmadım senden sonra
Belki hiç unutamadığımdan gözlerini…

www.melihcoskun.com