Kendimi görüyorum ay ışığında
Bir yüzüm ak diğer yüzüm kara
Gece siyahını çekmiş üstüme
Yıldızlarını başıma salıyor sonra
Umutlarım sokak lambaları kadar sönük
kedilerim ürkek gölgeleri kendinden büyük
Cüssemden korkuyorum
Kaçıyorum bir köpek kovalar gibi sonra
Ayaklarım küçülüyor, kaldırımlar büyüyor
Vardıkça sokağın kadar uzağa
karamsarlık sarıyor dört yanımı
Cesaretim giriyor koluma sonra
Sahi ya diyorum kaybedecek neyin var
Nedir bu endişen Allah aşkına
Sol yanım cız ediyor aniden
Elim verdiğin resmine gidiyor sonra.
Sen diyorum sonra sen
Olmasan ne işim var bu saatte bu sokakta
Ümit işte döndün mü diye baktım diyorum
Vedasız gidişini hatırlıyorum sonra.
M.ÖZGÖREN
Murat ÖzgörenKayıt Tarihi : 23.5.2019 10:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Murat Özgören](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/05/23/senden-sonra-470.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!