Sessiz ve karanlık gecenin ardından yazıyorum bu son şiirimi
Yokluğundan arta kalan birkaç damla gözyaşı
Ve yaralı bir yürek bıraktın bende
Gidişinle karanlığa bürünen bir şehir
İhanetinle boynu bükük kaldı kalem kâğıt
Artık seni seviyorum sözünü anlamsız aşk şarkılarından duyarım
Ve küçük bir kız çocuğunun yanağına kondurduğum öpücük
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta