17 Mart 2013 Pazar 05:12:36
Sevgiyle döndür kalemini ve sayfalarda sevginin kazanımlarını görelim bir kez daha, ebediyete yelken açmış, kaptanımızın gölgesinde! . Kaptanımızın gölgesinde; senin de emek ışığın görünsün ve umudu kazanırken görelim bir kez daha yeniden! . El için yazıyor olacaksın belki, ama öğreniverdiğinin senin kalbinin özüne hazinedir, inan! . Bana annem öğütledi; “YAPTIĞIN ELE İSE; ÖĞRENİVERDİĞİN KENDİNEDİR OĞLUM! .” Dedi bana! . Saygıyı asla unutma; çünkü her insan saygınlığı ile doğmuştur annesinden! . Daha sonra yanlış anlamalarla, biraz ayrı düşüyor gibi oluyoruz! . Hepimizin bir sevgi yumağı olduğumuzu da unutma; insan, harekata geçirecek enerjisini bulamadığı için ayrı düşer! . Oysa harekata geçiverince; hepimiz biriz sevgi katında! . Enerji nakli daimiliği için öğren ve paylaş kendine zulmetmeden! . Toprağı sev; toprağa düşeceğiz bir gün! . Toprakla dost ol; hepimizin özü bir avuç toprak! . Hepimiz biriz ve uzlaşabilmeyi düşünmeli; çocuklarımızdan emanet aldığımız dünyamızın, eğitim için emin bir yer olabilmesi için! . {Yazan: Kemal KABCIK – ANTALYA - 17 Mart 2013 Pazar 05:22:48}
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta