Bana ne yar ne dost olur Şiiri - Celal Işık

Evvel insan olmayandan,
Bana ne yar ne dost olur.
Kendini bilmez adamdan,
Bana ne yar ne dost olur.

Bir riyakar'dan,arsız'dan,
Kul hakkı yiyen hırsızdan,
Halkı ezen namussuzdan,
Bana ne yar ne dost olur.

Ne hakkın yoluna yoldaş,
Ne derdine olur sırdaş.
Şu sırtından vuran kalleş.
Ne mert düşman ne dost olur.

Ne o aklı bir karara,
Ne gönlü uyar ikrara.
Bak şu pis vicdanı kara
Bana ne yar, ne dost olur.

Harun iken Karun olan,
Mazlum iken zalim olan,
Her gün zulme talim olan,
Bana ne yar ne dost olur.

Yoldaşım bana dost olsa,
Bana ne üst ne ast olsa,
Puşt dünyaya sultan olsa,
Bana ne yar ne dost olur.

Celal sakınma sözünü
İnkar eyleme özünü.
İfşa et puştun yüzünü
Ondan ne yar ne dost olur.