Gel otur de usulca
Okşa saçlarımı ellerinle
Güç bulayım gür sesinde
Yolunu bekleyeyim yine
Ve sen elinde istediklerim ile
Gel ki katlanır olsun bunca şey
Ben hala yüzümü asarım
Kirli çamaşır bilip toplayanlara inat
Kırgınlığım uzar kış geceleri gibi
Masal olup düşerim
Saçlarına kâr taneleri gibi
Okul yolu ne uzundu o zamanlar
Bir sokak ötesi ayrı bir vilayet olurdu
Gün bitsin diye günlerce
Linç mağduru olurdu
Şimdi avuntum olacak anılar
Sahi neden bugüne uzak kaldı dünler
Bir izci gibi yol sürmem için değil miydi
Bunca sancılı süreç bunca dar girintiler
Şimdi yüreğimi bırakıp kime gideceğim
Kim sarıp sarmalar beni sen gibi
Bana büyüyünce ne olacaksın dediklerinde
Sana benzeyen bir adam olacağım derdim
Ürkerken öfkenden şefkatine sığınırdım
Gözüne girebilmekti tek derdim
Ne yaptımsa olmadı
Yaş aldım büyüyemedim baba
Bende işler yaş iken
Senden ne haber baba
Kayıt Tarihi : 12.1.2022 02:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!