Kim bilir sen, şimdi kimi yakarsın
Can alıcı gözler ile bakarsın
Zehir olur, kalbe sızar, akarsın
Acırım, aşkına düşüp kanana…
Acı çektirmekten neşe duyarsın
Kalbi delik deşik edip oyarsın
Yüzünü renklerden renge boyarsın
Ettiğin zulümler az değil bana…
Ne söylersem sana, hepsi de gerçek
Evet sen çiçeksin, zakkumdan çiçek
Artık gözüm seni hiç görmeyecek
Yaptıkların kâr mı, kalır yanına…
Sensizlikte, kayıp kendimi buldum
Her gün işkenceden, şükür kurtuldum
Seni sevdiğime bin pişman oldum
Ardından bir kibrit çaktım anına…
Kayıt Tarihi : 8.11.2006 19:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!