Bir orada oturmuşum elimde demli bir çay
Bir şurada oturmşum elim bomboş
Rüzgar her estiğinde götürmüş anılarımı
Şimdi dökülmüş bütüm yapraklarım, beklerim.
Nerden ne vakit geleceksin
Beni memnun mu edecek yoksa üzecek misin
Avuçlarım boş mu kalacak yine
Yine bana gülüp mü gideceksin.
Ne tarafa baksam bir iz var
Aynalarda dahi görürüm seni
İç çekerim aynlar anlattıkça seni bana
Bilirim geleceksin ya şimdi ya da şimdi.
Bilirim tadacak seni herbir canlı
Sen olmadan olmuyor hayatın bir anlamı
Hep sen, hep sen, hep sen gelirsin
Gelir ve gideriz.
Senden korkanlar boşa yaşayanlar
Senden korkanlar zararda olanlar
Senden neden korkarlar
Ben korkmuyorum ölüm...
13 Nisan 2014, 23:20
Kayıt Tarihi : 10.4.2017 18:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!