Güneş henüz yok ortalarda sabah yakın
üzerimde dayanılmaz kasveti alacakaranlığın
içimde senden geri kalan öksüz bir sevda
birkaç şişe de köpek öldüren kırmızı şarap
ve şehrim İstanbul çok uzaklarda sanki bir serap
senin olmadığın bir şehirde artık meskenim
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta