Melankoli akşamlarında,
Hüzün sıvazlar sırtımızı.
Nevbahar beklerken kanayan yürek,
Bir boran.. bir fırtına ayrılık yudumlar.
Alışılagelmiş aşklara inat,
Ayrılık;
Senden daha da kutsal sanki,
Sana kavuşmak
Aşkın büyüsünü bozacak tek şey olsa gerek.
Aşkın boyası çalınınca bedene,
O zaman anlarsın ki..
Aşk,
Senden de ileri..
Benden de öte..
Seninle baharı beklemek
Melankoli ve hüzün.
Kanayan yürek,
fırtına ve tipi.
Ayrılık
Aşka giden yolda kilometre taşları imiş,
Ben yaşamadım, ancak öyle diyorlar.
Ha deyince aşk,
Başka bir şey olsa gerek.
Atila Yalçınkaya
Atila YalçınkayaKayıt Tarihi : 11.12.2011 17:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (4)