Kadehin içine koy yalnızlık senfonisini,
Bir yudumda içerim ben, şişenin dibini görelim.
Hayat bize bir düzen yapıyor, yıpratma yüreğini,
Gökkuşağının üzerinde beklide alkolü aşkımızın…
Herkes hayatı yorgun yaşamaktan bıkmışken,
Beklide mutluluk ikimizin birkaç parmağının arasında.
Herkes huzuru rüyalarında yaşamaktan bıkmışken,
Aslında sensin bana sonsuza dek veren huzuru…
Bir uçurumun kenarındaki yaralı kuş olsan uçmayı bekleyen
Alır saklar besler öyle bırakırım seni gökyüzüne.
Sen, benim her sabah doğan güneşimsin hâlbuki
Umut veren, besleyen, büyüten ve öğreten…
Hayalinle uyudum dün gece, bugün kokunla uyanmayı istedim,
Şiirler yazdım hayaline, kalbimi sen çalıverdin.
Kelimelerim oldun, virgüllerim, noktalarım, beklide ünlemlerim
Mektuplar yazdım sana hiç eline ulaşmayan.
Sonra senden bir sürü cevap geldi…
Kayıt Tarihi : 29.1.2012 04:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!