Söz dinlemez, burun diki gidersin
Kendin edip, kendin bulup çekersin
Ocağına, incir dalı dikersin
Senden başka seni, kim düşünecek
Kendi değerini, kendin bilmezsin
Her gün acı çekip, bir gün gülmezsin
Gittiğin yol çıkmaz, geri dönmezsin
Senden başka seni, kim düşünecek
Ele su olup, kendini yakarsın
Kendine bir damla, ele akarsın
Kendi ümüğünü, kendin sıkarsın
Senden başka seni, kim düşünecek
Taşımaz kendini, yoldan çıkarsın
Her şeyi tüketip, candan bıkarsın
Kurulmuş düzenin, kendin yıkarsın
Senden başka seni, kim düşünecek
Hayel aleminde, uçuk yaşarsın
Rüzgar önünde, savrulup koşarsın
Dağlar aşmaz, düz ovada şaşarsın
Senden başka seni, kim düşünecek
Tınlamaz diyorki, kendini düşün
Her şeyden öncedir, elinde işin
Dünyanın gerçeği, nakit ve peşin
Senden başka seni, kim düşünecek
Kayıt Tarihi : 28.4.2016 09:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!