Sendeki Güzellikler Şiiri - Mustafa Gürb ...

SENDEKİ GÜZELLİKLER

Sendeki bu güzellikler,
Kimbilir,kaç imbikten,
Kaç kere süzüldü…
Dalınca,seni seyrana,
Şu öksüz yüreğim,,
İlmik ilmik çözüldü…
Boz steplerde yetim kalıyor,
Tasvirinde kelimelerim…

Malazgirt’te,at üstünden,
Bizanslı deviren,
Bir, yay mıydı kaşların…
Ücra,karanlık bir köyü,
Aydınlatan,
Bir,güneş miydi,sarı saçların…
Kimbilir,kaç koçyiğidin,
Mezar taşı oldu,
O selvi boyun…
Bulundu,
Gül yolunda ölen,
Garip bülbüllerin katili,
Sendin,onların fail_i meçhulü…

Kalakaldım,şimdi ben,
Bir yol ayrımında…
Ya,bir koçyiğit olmalıyım,
Ya da, ağlayan bir garip bülbül…

En delicesi,
Vur beni,
Acımasız yayının,
En zehirli oklarıyla…
Sevdiğim vurdu diye,
O selvi boyunun dibine,
Şöyle, gönlümce uzanayım…

Mustafa GÜRBIYIK