Karanlık odalara konan bir mum gibi,
boş bir defterin ilk sayfasına yazılacak şiir gibi,
suskunlukla yapışmış kırk bir vazoya saran sarmaşık gibi,
göğsünde kıpırtısız bekleyen gölge oldum.
@demlenmisSiirler
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
