Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Ben Çok Sevdim Harikaydı
Başarılar Dilerimmmmmmmmm
Yüreğine Sağlık
Saygılarımla
insanları sevmeye hayatı yaşanılır kılmaya davet eden şiirinizi gönülden kutluyorum tebrikler saygılarımla baki selamlar
Değerli Berkay çalışmanın güzelliğini, yazabilmenin becerisi ile buluşturunca kendisinden mülhem çıkarsama ve anlatımlarla başarılar var etmekte.
Değerli Berkay'ın çalışmalarını okuduğunuzda bir sevgi insanı bir emek erbabı olduğu görülmektedir.
Çalışmalarında daha çok inleyen bir temayı üzerinde çelişkilendiren yapıları tercih etmektedir.
Azimi elde bırakmayan bir sürdürüş gayreti içerisinde olduğunu kolaylıkla çalışmalarından anlamak olası.
Yeni bir çalışma tipi denediğini vazla sadece yeteneğini işletmektedir.
Başarılı bulduğum bir isim ve tevazu olan değerli Berkay, bu çalışmadada duygularını sarmaştırmış.
Güzel bir mesai yapmış. Kutlarım.
Yeni girişiminde ve somut gayretlerinde başarılar dilerim, yolu açık olsun.
Selamlarımla...
Sende Sev
Sevmek sevilmek güzel
Her kalp kendine özel
Sevsene ah, sende sev
Sevmek huzur hem keder
Sevgi bir ömür eder
Sevsene ah, sende sev
Dünya fani diyorlar olsun her gün dönecek
Yüreği taş olanlar elbet bir gün sevecek
Yalan aşka aldanan dizlerini dövecek
Onun için bak aşkım, sende sev sevsene ah...
Sevgi olmayan gönül aşka hep hüzün katar
Sevdaların ardından boynu bükük hep bakar
Alev olur yüreği gün be gün onu yakar
Onun için bak aşkım, sende sev sevsene ah...
vayyy kader arkadaşım nefis olmuş dizlerin inşallah hayrılı ugurlu olur yüreginde kaleminde dert göremesin gurbete gurbetten selam ve sevgilerimle ****10 yıldırım şimşek
Dünya fani diyorlar olsun her gün dönecek
Yüreği taş olanlar elbet bir gün sevecek
Yalan aşka aldanan dizlerini dövecek
Onun için bak aşkım, sende sev sevsene ah...
Sevgi olmayan gönül aşka hep hüzün katar
Sevdaların ardından boynu bükük hep bakar
Alev olur yüreği gün be gün onu yakar
Onun için bak aşkım, sende sev sevsene ah...
Tebrikler ustadım
Sizlerde okumaya alışkın olduğum romantizm ve lirizm şiirlerinin uygulama biçemi dışında çok başarılı bir özgün çalışma olmuş. Yürekten kutluyor çok başarılı olduğunuzu teyit ediyorum. Tam puan..
Sevgilerimle
HER ZAMANKİ GİBİ MUHTEŞEM
İYİ Kİ VARSIN BERKAY AĞABEY
TAM PUAN
Dünya fani diyorlar olsun her gün dönecek
Yüreği taş olanlar elbet bir gün sevecek ---SEVGİYLE EL ELE TUTUŞAN YÜREKLERİ KUTLUYORUM ÜSTAD BAŞARILAR DİLERİM SAYGILARIMLA
TAM PUANLA TEBRİKLER VE BAŞARILAR BERKAY BEY.YOLUNUZ AÇIK OLSUN.SEVİNDİM.SELAM VE DUA İLE.
elinize yüreğinize sağlık umarım projeniz başarıyla sonuçlanır sizi hayal, inanç ve yaşamak üzerine yazdığım şiirimle selamlıyorum
• Kaçış yoksa
Yaşanacaksa bir hayat
Önce hayal etmesini öğrenmeli
Hayal etmeli en güzeliyle
Sonra inanmalı yürekten
Ve yaşamalı en iyi hayatı
İşte o zaman
iyi ki kaçmadım diyeceksin
Hayal etmesini öğrenemeyenler
Kıskançlık ve özlemle
O başarmış
en güzelini yaşamış diyecekler
Daha güzeli hayatın tadına varan sen olacaksın
.........Aslı küçük ağaç istanbul / 02.11.2008
o başardı diyecekler sevgilerimle
Bu şiir ile ilgili 41 tane yorum bulunmakta