Git deme sen ey yar bana
Bir kez gülmeye gelmişim
Bin söz say dök,kana kana
Kadrim bilmeye gelmişim
Susarım kabuk bağlarım
Sana göstermez ağlarım
Hep çoğalır yaralarım
Merhem sürmeye gelmişim
Bu menzil yaşama çıkmaz
Bu dere ummana akmaz
Canda ateş,kahrım yanmaz
Sende sönmeye gelmişim
Bela,çile sabrım bitti
Kasvet,hüzün ömrüm geçti
Mevlam müddetimi biçti
Sona ermeye gelmişim
Dost bilmişim yad elleri
Zehirliymiş öz dilleri
Bana solgun çiçekleri
Sana dermeye gelmişim
Nazlı yarim niyaz eyle
Yüzüme bak,bir söz söyle
Gözün yaşlı olmaz böyle
Yandım,tövbeye gelmişim
Nefes sayılı alemde
Sözüm de bitti kalem de
Yaşamıma çektin perde
Sende ölmeye gelmişim
28 Mart 2007
Abdülkadir KaracaKayıt Tarihi : 27.3.2007 20:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)