Sende Merhameti Gördüm Şiiri - Celal Bahar

Ben sende merhameti gördüm.
Sabrı hoşgörüyü gördüm.
Hem ahdı, hem vefayı,
Ahde vefayı gördüm.
Ben sende anneyi, babayı gördüm.
Arkadaşı, yoldaşı gördüm.
Canı, cananı gördüm.
Ben sende tüm eksiklerimi gördüm.
Sabredip beklemeyi,
Hastayken iyiyim demeyi gördüm.
Paylaşmayı, bölüşmeyi,
Kırmamak için susmayı,
Hatalara göz yummayı gördüm.
Kendin yaralıyken bile,
Yaraları sarmayı,
Başkasına şifa olmayı gördüm.
Aşk dediğinin çocuk gibi ağlamak,
Arsız gibi istemek olmadığını,
Onun için en iyisini dilemek olduğunu gördüm.
Kendinden vazgeçmek,
Nefsini yenmek ve beklemek olduğunu gördüm.
Ben sende tutunacak dal,
Dinlenecek liman olmayı gördüm.
Kırılıp kırmamayı, gücenip darılmamayı,
Her şekilde sarılmayı,
Kol kanat germeyi gördüm...
Sende insanlığı gördüm insanlığımdan utandım.
Yaptıklarını gördüm yaptıklarımdan utandım.
Dayanma gücünü gördüm acizliğimden utandım.
Mütevaziliğini gördüm kibrimden utandım.
Ey sevgili ben seni gördüm kendimden utandım...