Sende Kayboldum Şiiri - Hüsnü Bala

İsteksiz arzularla silikleşiyor zaman
Ayak tabanlarımda birikiyor yorgunluğun kan izleri
Zaman son/y/suzluğun yolculuğunda tüm korkularla cebelleşerek geçiyor
Akıp geçiyor an be an adına ömür diye oturduğumuz sofra
Kan toplayan yorgunluğun içinde
Acıyla bağdaş kurmuş bedenler gibiyiz seninle
Dirayetsiz kuşatmalar silsilesi
Beynimde hasar görmüş düşüncelerin umutsuz yanıyla kayboluyorum sende
Ve
En iyisi mi sen bende gülüşlerini bırak giderken
Biliyor musun?
Ben düşüncelerinde var olma mücadelesiyle
Her sabah uyanadururken yeni bir güne ve sana
Sen yine en iyisi mi aklından çıkar beni
Benden de bu aklından çıkarma vefasızlığını beklemeden
Çünkü bilir misin?
Ben seni sen gibi sevmedim
Git ya da kal
Sana karışmayacağım