Acılar mıydı büyüten yüzünü
Hep çocuk kalmak isterken
Toprağın kuruyan yüzümüydü
Yaz sıcağında
Böylesine çatlatan ellerini
Senin harcın mıydı
Doldurmak boş kalan her satırı,
Boşaltmak denizlere
Yüreğinin ırmaklarını
Sessizliğin kulakları sağır eden gürültüsü
Sarıyor her yanı
Dile geliyor kapkara yazılarıyla
Eski bir mezar taşı
Belki bu ilk şarkı yaşarken yazılamamış,
İlk şiirdir
Sevdiğini ömrü boyunca bir defa olsun anlatamamış
Büyüdüm işte
Sende kalsın çocuk yüzüm
Anladım ki tutulmaz çıplak ellerle o sonsuzluk
Yaklaştığını sanırken sürekli bir şeylere
Uzaklaşmak vardı sürekli
Zamansız bir ayrılık olmak vardı
Kavuşmaktan bahsederken...
Kayıt Tarihi : 13.11.2003 15:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!