Sende kalsın Şiiri - Yaşar Adıyaman

sende kalsın
***
korkunç sevmek kadar
manşettim artık yokluğun paydasına
amara payıma düşen
ve bölünmüş bir yolun adresindeyim
ya hiç ya sen
bedenim on dört parça
yedi kıta, yedi bölge
yediler yedi dilde hunharca beni

değersiz bir bolluk içindeyim
kalan herşeyi sana bıraktım
değerli kıldım
değere sığındım
değer verdim
paha biçilmez bir bahar gibi
içindeyim artık
zamanın menekşesi
uyandım sende manolyam
sende gördüm dorukları
karlı dağımın buzul şerbeti
sende gördüm mahzun ve paha biçilmez şehveti
nazlım, böğürtlenim
enginizasyon mahkemelerin gaddar ellerine bırakma beni
gözleri yakut güzelim...

sami bir ırkın samimi diline düşmesini bilirsin
samimiyeti kendisine yetmeyenlerin koynunda sabah etmek
ağır gelir mantık hilesinin son basamaklarına
hayat acımasız dilime dolanır
cümleler dar ağacında aklımla oynar

ey ruhu bende can bulan sevgili
ey gönlü bende emanet olan can
ey baharın sonsuz sevdası
ey martının umudu sabah yeli
ey gamü güher bir nefes bir ses
uyan sonsuzluğa ve sırtını bana dayan
ha bir gün ha üç gün ölüm baki
gel yaşamak için bağlayalım gönlümüze sevginin tacını
yokluğun payına bölüş beni
kalan ömrüm sende kalsın sevgili....

nimetim sana dair kozamda ekinezya çiçeği

....yaşar adıyaman / temmuz"28