Sende Kalsın Şiiri - Mustafa Küçükönder

Bir yanı sende kalsın çocukluğumun,
Bir yanı gelsin benim yanımda.
Yalnızlığın boyu bu kez çok uzun,
Üşümesin sıkıca sar kollarınla.

Yarınlar yarım kaldı,
Sarardı sanki rengi biraz da
Tembih et Kapasın sıkı sıkı
Sen Ümidi ekince avucuna,

Göğün mavisiyle sulasın
Yeşile kesinceye kadar baharda
Büyüsün hayali kavuşmanın
Götür Sahilde ufku izlesin arada

Dolu dolu çeksin nefesini
Mahrum olmasın toyluktan
Bir daha dönüşü yok geri
Ömür bugün var yarın yalan

Arada şakacıktan yokluğunla korkut
Çık biranda karşısına olmadık anda
Arsız büyümesin, Ne de çok tutuk
Zor oluyor, laf anlatabilmek sonra..

Gözümde büyüyor yollar,
İnan Arkama bakınca
Korkma Çocuk bu, birazdan dalar
Unutur arada seni, hayat denen oyunla

Paylaşmak güzeldir acıda ve tatlıda
Kabasını alır yorgunluğun ve zorun
Gitmek gibidir Bazen kalmak da
Bir yanı sende kalsın çocukluğumun

İstanbul 06.11.16