Sende Kalsın Şiiri - Mehmet Hüsnü Asan

Belki unutursun gittiğim zaman
Kim bilir hatırlarsın baktığın o an
Sevmediysen sana olsun hatıram
Yüzüm sende kalsın sakın unutma

Yıllar geçti mutlu olduk çok kere
Aylar geçti hüzün dolduk kaç kere
Kavga ettik barıştık hep son kere
Gözüm sende kalsın bakıp unutma

Gizli kalsın senle geçen özelim
Sevgi kalsın senle olan güzelim
Eşim olsun her daim sen ezelim
Elim sende kalsın tutup unutma

Ağladı gözlerim yaşlar sel oldu
Yüreğimin yarası bak kor oldu
Saramadım seni bana yad oldu
Kalbim sende kalsın girip unutma

Ayrılık hasreti yanında vardı
Bitmedi gitti uzakta kaldı
Uzaklar yakınmış aşk kimde vardı
Sözüm sende kalsın duyup unutma

Susadım bir yudum su verenim yok
Sarardım soldum yanımda görenim yok
Varlığım yokluğum var mı bilenim yok
Resimler sende kalsın görüp unutma

Gazel gibi döküldüm ayaklar ezdi beni
Kıvılcımlar yaktı rüzgarlar sürdü beni
Baharım olmadı hazanım buldu beni
Terim sende kalsın kokla unutma

Veremedim sana belki sevgimi
Sunamadım belki sana saygımı
Alamadım belki sana mehrini
Bir Fatiha oku sakın unutma

Mehmet Hüsnü ASAN
01.08.2010 saat:01.00
Ankara