Sende değişirsin Şiiri - Ertuğrul Temizy ...

Bir gün bir insan tanırsın ve değişir
Yolunda giden hayatın
Unutturur sana bildiklerini
Siler tüm benliğini ve geçmişini
Sen bile tanımazsın aynadaki yüzünü
Sırtına koysalar “kaldırırım” dersin
Dünyanın ağır yükünü
Bildiklerini hep yalanlarsın
Ruhun değişir sen değişir gidersin
Karıncayı bile incitip üzmezken
Kırarsın herkesi hiç düşünmeden
Sen yolun sonuna geldiğini sanırsın
Oysa ki daha yolun başıdır
Sonbaharda dökülen yapraklar gibi
Dökülür seninde gözün, kaşın
Düşünme derler sana, senin işin düşünmek değil
Birileri düşünür senin adına
Sana sadece emri uygulamak kalır
Emir kutsaldır, taptığın allah gibi
Doğrudur tüm herşey, inandığın din gibi
Sen sadece yap derler dediklerimizi
Bir gece alırlar seni evinden
Patates soyar gibi soyarlar seni
Çırılçıplak kalırsın gecenin ortasında
Aynı şeyleri sorarlar hiç usanmadan
Sen bıkarsın da cevaplamakdan
Onlar bıkmaz sorularını ısıtmaktan
Ve yorgun düşersin gecenin sabahına
Şimdi yüreğindededir artık
Kollarına vurulan paranga
Doldurup verirler silahı
Dayarsın alnının çatına
“Çek tetiği” derler çekersin
Böylelikle sınavı geçersin
Artık sen milletin emrinde
Devletin bir köpeğisin
Anan da devlettir artık baban da
Dinin de devlettir imanın da
Bayrağın, toprağın
Tüm herşeyin tüm kutsalların
Kutsal bildiğin kutsal sayacağın
Herşey devlettir bundan sonra
Yavuklunu vur deseler vurursun
Nedenini düşünmezsin bile
Sana düşen emri yerine getirmek
Ve ardına bakmadan çekip gitmek
Herşeyin üstünde sevdiklerin için
Vatan, millet ve sakarya
Yürü git aslanım Allah yar ve yardımcın