Sende benim aşkım olsan Şiiri - Oktay Çekal

Sende benim aşkım olsan…

Karanlıklara gömülmüş yüreğim,
Var benim,
Gecenin perdelerini çeksen,
Güneşim olsan,
Gözlerimin baktığı dağlara,
Sis olup konsan
Sarsan beni karanlıklarımdan alıp,
Bir ışık gibi…

Bir define gibi kayıplardayım,
Haritam kayıp…
Adımlayıp ta gelsen yanıma,
Bir sesini duysam,
Yüreğim çarpıp ta tenime,
Ter bassa her yanıma,
Sarsan beni özlemlerimden,
Gömü toprağım olsan…

Dağılmışım boşluklarına,
Tutamam ellerinden,
Beni çalan rüzgârın nefesi,
Sende bırakmaz götürür,
Yalnızlığın koridorlarında,
Dolaşırken kaybolurum,
Sarsan beni yüreğimden,
Yansan bende, har olsan…

Kaynar bir kazan gibiyim,
Yakarım kendimi her gün,
İçimi yılların yangını dağlar,
Sönmez küllerimde tüterim,
Sevgim çözülür ilmeğinden,
Tel tel sökülür, yüreğimden,
Aşkın nağmeleri uçuşur, ses olur,
Sende benim aşkım olsan…

Oktay ÇEKAL
11.12.2013-21.27