Urungu Şad - Sence Özleyiş Şiiri - Antol ...

Yüzmeyi özledim; nefes alıp suya dalmayı, üstüne çıkıp nefes almayı...
Bir daha dalıp balıklara göz kırpmayı; ama ondan önce iskeleden atlamayı...
Siyah boyalı sandalım ve beyaz boyalı bir köşesi, yani ismi sandalımın, Gülümseyenim...
Çok oldu onunla sahilin ötelerine açılmayalı, o hep durduğum yerde oltalarımı salmayalı...
Balık tutmak olmadı hiç amacım; ben, kancalarıma hep sevgi eklerdim ve balıkları beslerdim. Hani belki sevgiyi unutanı olur da ona denk gelir oltalarımın ucu ve sevgi doyar diye...
Bugünlük sevgim bu kadar diye mırıldanıp geriye koyulurdum, uzaklaştığım sahile...
Limanın en şirin, eski tahta evin birkaç adım uzağındaki o yere bağlardım sandalımı...