Seni anlamaya çalıştığımda adın yoktu yüreğimde
Rüyalarımda, soluk ayak izleri gibi izini sürdüm geceler boyu
Yüzünü çizemediğim hayallerinle uyandım sabahlara
Ve tutkuyla sarıldım sana kimsesiz sokaklarda…
İsmini verdim adını bilmediğim kır çiçeklerine
Sonra gülümsedim sohbet ettim aldırmadan yalnızlığa
Seni tanımamış olmak mı adı, ismini hiç koyamadığım bu duygunun
Yoksa varlığını bilmek mi, ışığı yansıyan gecelerime…
Dünya’yı yeniden yaratmak kadar güç gibi gelse de uykusuz zamanlarda
Hiç bir hatırası olmasa da yaşanmamış o sisli anılarda
Kokusunu duymak var ya bir gün, bir yerde, ansızın
Her savrulduğunda saçların o tarih öncesi rüzgarlarda…
İşte ben seni hiç tanımadım yazılmayan aşk kokulu kitap yapraklarında
Gökyüzünde aradım, yeryüzünde aradım, yetmedi rüyalar bulmaya…
Güneşi hissettim iliklerimde,
Sevgini, yeknesak ritimli melodilerini kalbinin…
Gözlerindeki ışığı, gülümsemeyi,
Geceleri çok uzaklardan göz kırpışını,
Her akşam farklı bir iskeleden el sallayışını,
Her sabah günaydınınla uyandırışını…
Ben seni hiç tanımadım aylak aylak evinizin önünden geçecek kadar
Ne bir pastane köşesinde buluştum
Ne de sinemaya gittim
Ne de ağaç oldum saatlerce adını bilmediğim bir anıtın yanında..
Bir masal, bir destan, bir rüya, bir hayal, bir bilinmeyen
Bir hikaye, bir öykü, birkaç mısralık alelacele yazılan bir şiir asırlarca
Rüzgarın sesi, yalnız bir yağmur damlası, bir eğrelti otu
Ve de gelmeni bekledim gördüğüm her kuşun kanatlarında…
Bir adı olsaydı keşke bu duygunun da, sözlüklere bakabilseydim
Bir adres, iki satırlık bir mektup, hatta bir telefon
SEN sen isen neredesin diye sorabileceğim,
Sen O değilsen ben niye aradım seni, sensizliklerde,
Seni hiç tanımadım mı sence…
"Şayet bir gün benden gidersen, bana da haber ver lütfen..."
Necat Necdet DemircanKayıt Tarihi : 19.3.2005 11:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hiç tanışmamışız seninle (!)
Seni hiç tanımadım mı sence…
Necat Necdet Demircan
birsu canyol dinleme keyfi selmalar
Kutluyorum..Her şiiriniz okunmayı ve övgüyü fazlasıyla hakediyor..
Biz Hiç Genç Olamadık
Biliyormusun sevgilim
Biz hiç genç olamadık
Duygularımızda......
O cesareti de bulamadık
O güzelim yılları...
Gönlümüzce yaşayamadık,
Oysa ki sen bana,ben sana
Az mı sevdalıydık....
Ne büyük heyecan vardı.....
Gün görmemiş yüreklerimizde,
Seninle paylaşamadık
Rüyadan öte bakışamadık...
Kızıl ateşler sardı bedenlerimizi
Seninle aşkı tadamadık...
Öyle bir inad uğruna ayrıldık.
Oysa ki sen bana,ben sana....
Az mı sevdalıydık.
Görüyorsun ya içimizde
Ne büyük hasreti kaldı
O dönülmez yirmili yılların...
El ele tutuşup...
Öyle özgür,öyle hür...
Dolaşamadık.
Oysa ki sen bana,ben sana
Az mı sevdalıydık.
Neden bir tanem,neden....
O kahrolası mahcubiyete boyun eğdik ?
Patlamış mısır da yiyemedik sinemalarda
Salınarak yürüyemedik parklarda....
Zühal Yıldızını da çatlatamadık semalarda...
Kavuşamadık ne yaz,ne bahar da...
Oysa ki sen bana,ben sana...
Az mı SEVDALIYDIK.
SEN.......
Atiye Danış
O yüce yüreğine sağlık üstad yine bilinmezine gittim ilhamların ve şairin kafasında canlandırdığı kişilik sevgi özlem adına fon kurdum gözlerimin önünde ...Sonra ekledim//Biz hiç genç olamadık diye
YİNE TEKKKK kalemine sağlık terzı Danış şiir
TÜM YORUMLAR (13)