Senaryo Şiiri - Mustafa Çelebi Çetinkaya

Ben izlemiştim bu filmi …
okumuştum bu hikayeyi …
ben zaten yaşamıştım bu işkenceyi,
dönüp dolaşıp yüreğimde duruyor çile çemberi…

Dört duvar arasına sıkışmış dünyam,
öyle yerleşmiş ki yalnızlık ömrüme,
hoyrat bir okyanus sanki gözlerim; dokunsam!
Acıya müptela olmuş ümitlerim
Bir de adım vardı eskiden, ölmedim!
Tütün saran ellerimde biraz kan!
birazda korku gözlerimde, yarınlara damlayan
Bir yaz daha bitti umarsız
Temmuz yine acılar listesine bulaştı,
Ağustos hiç bakmadı gözlerime, Eylül gelmeden kaçtı …

Heyhat! ......
Ben kimim, saadet kim?
Neyime üç kuruşluk dünyada bir nefes huzur?
Doğumuma uğramış çile,
Ah gelmiyor, uğramıyor oysa
Adımda, ömrümde ölüme hazır …

Aynı senaryoyu yazdım yine,
aynı türküyü okudum hikayeme.
Dinmiyor yağmur,
dinmiyor gözyaşım …
ne hayat bir kez anladı yüreğimi,
ne ben bu yüreği anladım!

“Kal” oldu çileler…
“Lal” oldu seneler ….

***SEVDAZAN****
24 Eylül 2006 Pazar 22:45