*** Senaristler İş Başında***

Bir ressam resim yapıyor fırçası kızıl
Bir şair yüreğindeki acıyı haykırmakta
Bir şarkıcı ağıtlar yakmakta

Hal böyleyken
Senaristler iş başında

Ve bir çocuk
0yuncak silah elinde
Oyun sanıyor savaşı
O bilmiyor sokağında saklambaç oynayamamak ne demek
O bilmiyor her patlamada hangi değer düşecek
O bilmiyor istiklalsizliği / istikbalsizliği
Toprağında dipçiklenmek ne demek

Ve
Orta çağdan bir adam benim ülkemde

Tanrıyı kullanarak
Gömüyor diri diri toprağa bir körpeyi
Ciğerlerindeki toprak şahit nasıl öldüğüne
Mantığım alamıyor böyle bir zulmun insanlık dışılığına
Ve utanıyor insanlığım düşüyor yüzüm önüme

Kara haberler geçiyor ajanslar
Boğuluyorum manşetlerde
Gün geceye yenik,ağlıyor güneş
Bir gitaristin parmakları kanıyor tınılarında
Yas ‘a tutulmuş melodisi
Dilleri namert sevdalara ağıtlı

Yakıyor

Çıkmıyor her karanlık aydınlıklara
Güneş hüzmesi gömütlere sızamıyor ki

Kendine bakıyor insan,içine düşüyor sorgularının
Gözleri fersiz yitik umutlarda dudaklarında sus
Dayanışmasız,sığ sularda ayakları kanar

Ve kızıla dönüyor ressamın tuvalindeki maviler,
Güvercinler baykuş

Erk zulüm sömürü ve ölüm kol kola
Halayını tutmuş galibiyetin

Talana tutulmuş Türkiye’m
Satılıyor vefasızca
Utanıyorum Çanakkaleden,Sakaryadan,Büyük Taarruzdan

Sahnede haykırıyoruz replikleri
Senaristler iş başında
Dönüş kolay olmayacak bu oyunda

28 / 02/ 2010