Sen zenginsin,ben se fakirim
Yaklaşma bana.benden uzak dur.
Belki sana bulaşır kirim.
Aklım olsa da akılsızım
Çünkü sözüm geçmez
Cebim delik,beş parasızım.
Benim de olsaydı,senin gibi
Arabam,yatım,katım
Artardı toplum içinde fiyatım.
Bir parça kemik için
Etrafımda kuyruk sallayan
Bir sürü köpeklerim olurdu.
Enik desem koşar gelir,
Hoşt desem toz olurdu.
Neden se hep maddiyat diyor
Bu devrin insanları.
Paran yoksa ölde yat diyor
Bu devrin insan geçinen insanları.
Bilmiyor,parayla her şeyin
Satın alınamayacağını.
Bilmiyor,bu yüzden
Kaybedeceğini,evini,ocağını.
Tutturmuş pusulasız bir yol
Bilmiyor neresi sağ,neresi sol.
Taşlaşmış,betonlaşmış kalpleri
Vicdan yok,merhamet yok
Tavuk misali garibanı
Yol ha babam yol.
Hepimizin bu dünyadan giderken
Tek götüreceği, üç beş metrelik bez.
Bunun için de herhalde
Kardeş kardeşe zulm etmez.
Gelin son verelim ayrılığa
Kim düşerse darlığa
Elinden tutup kaldıralım
Hiç güvenmeyelim varlığa
Çünkü er ya da geç
Bizim de yolumuz mezarlığa.
16.02.1996-Demre
Yaşar YaramışKayıt Tarihi : 29.5.2009 14:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yaşar Yaramış](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/05/29/sen-zenginsin.jpg)
TÜM YORUMLAR (3)